Over Vault 25
Het jaar is 2140, Nederland.
Een oorlog raasde over de wereld en zorgden dat het leven zoals iedereen die kende, voor altijd veranderde. In Nederland staat een Vault, Vault 25. Gebouwd in samenwerking met de Nederlandse overheid en een Amerikaans bedrijf gespecialiseerd in het bouwen van enorme ondergrondse bunkers.
Daar leefde men 80 jaar lang een geweldig utopisch leventje.. totdat..
Vault 25 is een Post-apocalyptic LARP geïnspireerd op de populaire game series ‘Fallout’. Wij bieden een LARP vol spanning, raiders, ghouls en meer, in een bijzondere setting met een spannend verhaal.
Wat vooraf ging
Weekend 1 (Easy living)
Vault 25 zat 80 jaar potdicht. 3 December 2140 was een heugelijke dag. De dag dat de ‘Nieuwsylver’ viering voor de 80ste keer gevierd ging worden.. 80 jaar veilig in hun Vault, en op nog vele jaren!
Niets bleek minder waar. Douglas, de machine die al het eten in de Vault maakte, hield ermee op. Geen taart en champagne voor de viering, en de volgende ochtend geen ontbijt. Het besluit viel al snel op: Douglas moet gerepareerd worden. Repareren kan in het Observation station, die net buiten de Vault staat. Dat was de hoop. Maar dit gebeurde niet zonder dat er Radiatiekakerlakken doorbraken en er een veiligheidslek ontstond, waardoor de deur op lockdown ging en naar buiten gaan niet zo makkelijk bleek.
Eenmaal buiten bleek alles voor niets. Douglas gaat het niet meer doen. Alles bleek een experiment. Wat zouden mensen doen als zij ineens van hun voedsel beroofd zouden worden, na 80 jaar gepempert te zijn?
Vault-tec zou trots zijn. Want nu zijn de Vault-dwellers buiten. Levend en wel.
Al snel bleek dat de Vault-dwellers buiten niet alleen waren. Ze werden bespied. Door wie? Waarom?
De bespieder ging er toen hij werd gespot snel vandoor. Een kleine groep Vault-dwellers gingen er achteraan en raakte hem kwijt.
Het is nu tijd voor de Vault-dwellers om de koppen bij elkaar te steken en te bespreken wat het plan voor de toekomst is. En dat is waar weekend twee van start gaat.
Weekend 2 (Civilization)
Ze hebben veel meegemaakt, de bewoners van Vault 25. Eerst ging Douglas ‘kapot’, wat hen op het spoor bracht van onbekende plekken in de Vault waar ze geheime informatie vonden waarmee ze de deur open konden krijgen. De deur die vervolgens ook niet meer dicht ging. Diezelfde dag verschenen er vreemdelingen bij de Vault deur, een dreiging voor de Vault? Gelukkig bleken ze aardig te zijn, ze hadden eten bij, en ze wilde delen. Ze hadden gehoord dat de Vault was geopend en waren nieuwsgierig naar deze mysterieuze plek.
De vreemdelingen waren niet de enige die gehoord hadden van de opening van de mysterieuze Vault. Over de horizon kwam de Orde van de Oranje Leeuw aan, een organisatie die ervan overtuigd is dat er een G.E.C.K. in de Vault ligt, door eerder gevonden informatie over de Vault in Nederland. Die G.E.C.K is van belang voor de Orde. Vault 25 beschikt niet over die zogenoemde ‘G.E.C.K’, de bewoners weten het zeker en in hun interne systemen staat ook niets over dit ding. Maar Generaal Duymaer bleef voet bij stuk houden en eiste een G.E.C.K op wat voor manier dan ook. Duymaer kwam met een ultimatum: De G.E.C.K of de Vault. De dwellers wisten niet wat ze moesten doen, maar na veel discussie onderling en het advies volgend van hun nieuwe vrienden kwamen ze tot de conclusie dat het beter was te gehoorzamen en de Vault te verlaten. En dus gingen ze op pad, op zoek naar de G.E.C.K.
Na een lange wandeling geleid door een sergeant-majoor van de Orde, die de ongetrainde bewoners erg zwaar viel, kwamen ze terecht bij de Zuivering, een groepering gevestigd in een voormalig hospitaal dat geleid werd door een ghoul dokter. Al snel merkte ze dat er iets niet helemaal pluis was met de dokter en zijn patiënten, wat zorgde voor een emotionele ontknoping waarin het leven van baby Anna werd gered en de patiënten van de zuivering werden bevrijd. Ook werd hier informatie gevonden over de G.E.C.K. Zo kwamen ze erachter dat deze voor de Europeesche Vaults gemaakt werd in Eindhoven, aan de andere kant van de nieuwe waterweg.
Nu kunnen de Vault-dwellers en de wastelanders verder, op weg naar De Rott, een havenstad waar ze een boot hopen te vinden om naar de overkant van de nieuwe waterweg te kunnen varen (want zwemmen is een beetje ver).
Er zijn signalen afgesproken met de poortwachters van de Rott, en er was zelfs genoeg tijd over om via de Vault terug te reizen, want ze waren door de incompetente Sergeant-majoor de verkeerde richting op gebracht. De dwellers en de wastelanders hadden toestemming van de Orde om 3 dagen met hun familie, geliefden en vrienden door te brengen en hun laatste spullen te pakken. Ze moesten wel buiten de Vault verblijven, in de nieuw opgezette tenten. Hierna moesten ze weer verder met het zoeken naar de G.E.C.K. want dat was de afspraak.
Nu zijn ze een aantal dagen later goed op weg wanneer ze een noodsignaal ontvangen via hun pip-boy radio. Tijdens het opzetten van een kamp voor de nacht besluiten enkelen op eigen gelegenheid het signaal te gaan onderzoeken en op de noodkreet af te gaan. Ze verlaten het kamp en gaan in de richting van de coördinaten die gegeven worden in het bericht.
Short (I've got a bone to pick with you)
Dit bericht werd opgevangen door de radio’s. De groep splitste zich in twee, een deel bleef in het kamp wachten en de rest ging op de noodoproep af.
Onderweg naar Poeldijk kwamen de Vault dwellers oude bekenden tegen, Summer en Stephen wie zich weer aansloten bij de groep, en met z'n allen gingen ze verder naar Poeldijk. Hier eenmaal aangekomen bleek er binnen wat commotie te zijn en de groep werd al snel opgemerkt door de Burgemeester en zijn persoonlijke assistent. Binnenkomen bleek niet heel makkelijk aangezien de bewoners erg wantrouwig waren, maar na een kort gesprek begreep de burgemeester dat hij hun hulp wel moest accepteren, zeker toen bleek dat zijn dochter ook werd vermist.
De behulpzame groep ging, na een stevige lunch gekregen te hebben van de dorpsslager, op zoek naar sporen. Dit bleek lastig want de enige persoon die hen kon helpen de sporen te herkennen was zo zwaar gewond dat hij niet kon lopen.
Ook begonnen er bij sommigen wat alarmbellen te rinkelen, de bewoners van dit dorp vertelde dat er zware hongersnood heerste tot er mensen verdwenen. Daarna kwam er steeds meer eten, en goed eten. Dit was heel apart maar de vermiste mensen waren toch wel een prioriteit, zeker toen de burgemeester en hun eigen Overseer verdwenen en ook meester Skiff zich raar ging gedragen.
Wat kon er gebeurt zijn? Met behulp van de persoonlijk assistent van de burgemeester kwam de groep achter een groot geheim. Er bleek een deal te zijn met een stel Watergeuzen, voedsel in ruil voor bewoners met de belofte dat de burgemeester de bewoners nooit meer terug zou zien.
De burgemeester dacht dat de watergeuzen zijn bewoners verkocht als slaven maar de waarheid was veel duisterder. De Watergeuzen namen de ontvoerde bewoners en verwerkten hen tot voedsel! De arme bewoners hadden zonder dit te weten hun eigen vrienden en familie opgegeten! Dit zorgde uiteraard voor veel woede en ontzetting onder zowel de bewoners van Poeldijk als de Vault dwellers en Wastelanders.
De SSR bood aan om de burgemeester te straffen door hem naar een werkkamp in het moederland te sturen. De bewoners stemde hiermee in en de persoonlijk assistent werd tijdelijk benoemd tot burgemeester.
Na deze schokkende onthullingen waren de Vault dwellers nog bezorgder om hun Overseer maar de sporen wezen ernaar dat hij niet was ontvoerd door de watergeuzen. Waar kon hij zijn? En waar kwam de mysterieuze staf vandaan die meester Skiff opeens meedraagt? Wat kunnen de avonturiers nog meer verwachten in deze helse nieuwe wereld?
Weekend 3 (Aint that a hole in the boat)
Op doorreis vanuit Poeldijk moest de groep naar De Rott, gelegen in de door ghouls bevolkte ruïnes van Rotterdam. Dankzij de contactgegevens die in Hospitalia zijn afgesproken wist de groep zich een baan door de horde ghouls te vechten en snel achter de veilige muur van De Rott in veiligheid te brengen.
De eerste kennismaking met De Rott was een aparte: Een redelijk grote nederzetting waar gokken en kansspelen alom aanwezig waren, de alcohol (en/of bloed) vrij vloeide en de Rottse Gulden de baas was. Het hoogste woord werd gevoerd door Commandeur De Gier, de eigenaar van de grote olietanker die als bron van rijkdom dient voor De Rott. De commandeur had immers toegang tot een olieplatform op de Noordzee.Nu was er echter een probleem. De Commandeur was de sleutel van het boorplatform kwijt. Deze was vermoedelijk door een nog onbekende partij gestolen. De verdenkmakingen vlogen al snel rond, waarbij de verdachte facties, de Stokers en de Hartenjagers, al snel onder de loep lagen. De linkerhand van de Commandeur; van Puttensteyn, deed haar uiterste best om de sleutel te vinden. Zij schakelde bij aankomst ook de nieuwkomelingen in om de beide facties aan de tand te voelen.
Na veel ondervragingen en speurtochten kwamen de spelers de echte dader op het spoor: van Puttensteyn had de sleutel gestolen om de Commandeur te vervangen, daar deze in de ogen van van Puttensteyn laks en lui was geworden, en keek te vaak te diep in het glaasje. Commandeur De Gier was dankbaar en bood de groep een retourtje aan over water naar een locatie naar keuze voor de spelers. Het doel was al snel duidelijk: Hedel!
De groep vaultdwellers en wastelanders zijn nu onderweg naar Hedel, weer een stap dichter bij hun bestemming: Eindhaven!
Weekend 4 (Something's Gotta Give)
3 weken na vertrek uit de Vault kwam de groep avonturiers, inmiddels bestaand uit Vaultdwellers en Wastelanders, aan in Hedel. Vanuit Hedel zou de groep over land hun reis vervolgen richting Eindhaven. Al snel kwamen zij erachter dat dit erg lastig is, omdat het gebied tussen Hedel en Eindhaven geteisterd wordt door Bokkenrijders en gespuis en de directe omgeving van de Philips fabriek vol landmijnen ligt. In het metrostation van Hedel vinden de Vaultdwellers en Wastelanders de groepering ‘VIM’, een cultus die gelooft dat de hoeveelheid water die achter de gesloten deuren van de metrotunnel zit, al hun zonden zal ‘reinigen’. Die ondergelopen metrotunnel is ook de enige veilige manier om naar het Philips fabrieksterrein te komen, omdat dit de laatste halte van de metrolijn is.
Bij de VIM leren de avonturiers bovendien dat in de ondergelopen metrotunnel meerdere Pip-Boys van Philips Security te vinden zijn. Ook de Bokkenrijders hebben hier hun ogen op laten vallen. Via ranzige afvoertunnels van het metrosysteem krijgen de avonturiers toegang tot de controlroom van het pompsysteem. Hiermee activeren zij het drainagesysteem om de tunnel leeg te pompen en de metrodeuren te openen. Na een stand-off tussen avonturiers en Bokkenrijders wordt een overeenkomst bereikt: het leven van de avonturiers in ruil voor enkele van de felbegeerde Pip-Boys voor de Bokkenrijders. Na enkele uren is de metrotunnel volledig leeggepompt en kunnen de avonturiers onderweg naar de Philips fabriek waar zij hopen de voor hen noodzakelijke G.E.C.K. te vinden.
Weekend 5 (I dont want to set the world on fire)
Na een lange tocht van 44 km door een smerige metro tunnel bezaaid met ghouls en radroaches komen de avonturiers bovengronds op het Philips terrein. Hier zou de fabriek staan waar onder andere de G.E.C.K. geproduceerd wordt.
Op het terrein worden ze welkom geheten door Phil.Co robots die met zwaar geschut proberen de indringers tegen te houden.
De fabriek blijkt niet verlaten te zijn. Een groepering genaamd "De volgers van CERN" is 3 weken voor de komst van de avonturiers toegelaten tot de fabriek. Ze waren op zoek naar een "Matrix calibrator" omdat ze geloofden dat ze de wereld binnenstebuiten gekeerd hadden met de Large Hadron Collider tijdens hun onderzoek naar donkere materie. Deze calibrator is een belangrijk onderdeel voor een G.E.C.K. en werd dus tevens in de Philips fabriek geproduceerd.
Doordat de metro tunnel nu open en beschikbaar is voor iedereen, kwamen de bokkenrijders terug. Ze wilden meer Pip-Boys hebben, omdat hiermee toegang verschaft kon worden tot de high-security ruimte waar een groot wapenarsenaal herbergt was. De bokkenrijders eisten deze op.
Dit was niet onderdeel van de originele deal, en resulteerde in een bloedbad. Hierdoor hadden de avonturiers wel toegang tot deze high-security ruimte, en het werd duidelijk dat dit de toegang gaf tot de reactor, waar de G.E.C.K. hoogstwaarschijnlijk op dat moment onderdeel van uitmaakte.
Echter, om toegang te krijgen tot deze ruimte moest er een groot offer gebracht worden. De deur die de reactorkamer dichthield werd niet meer aangestuurd door een cognitief brein, omdat deze al lang vergaan was. Thijs Bilderberg heeft zichzelf beschikbaar gesteld, en zijn brein is getransplanteerd en aan de deur gekoppeld om toegang te geven tot de reactor kamer.
Het bleek dat de G.E.C.K. nog niet geleverd was voordat de deuren van Vault 25 sloten. Hij werd in de fabriek gebruikt om de reactor stabiel te houden, en de levering was op een latere datum gepland als de reactorproblematiek opgelost was. Door bureaucratische vertragingen is dit er echter nooit van gekomen.
Toen de G.E.C.K. losgekoppeld werd, zorgde dit ook voor een versnelde meltdown-situatie. Waardoor de reactor overhit raakte, en de fabriek waarschijnlijk snel op zou gaan in een gigantische vuurzee. Maar door een opoffering van meester Skiff kregen de avonturiers tijd om het terrein te verlaten met de G.E.C.K. en de metrotunnels in te vluchten.
Hoe het verder afloopt ondek je de volgende keer bij een nieuwe spannende aflevering van Vault 25....